Genç delikanlı önünde yürüyen genç kızın sırtına dokunup:
 -- Aman Allah'ım gerçekten omuz kemikleri!!! ben bunları kanat sanmıştım! babanız uzaylı mıydı? der
 genç kız biraz şaşkın biraz tedirgin bir halde ve kısık bir sesle;
 -- O da nerden çıktı?
 -- Senin gibi bir güzel bu yeryüzünde yok çünkü!
 dedi ve konuşmasına devam etti.
 -- Bana yolu tarif edebilir misiniz?
 genç kız yine şaşkın ve içinden "nerden çattım bu deliye yahu"
 -- Ne yolu?Nereye?
 genç delikanlı (sapık daha doğru ama biz genç adam diyelim)
 -- Kalbine..kalbine..
 geç kız iyice sinirlenmişti.
 -- Aptal!Salak!..
 genç delikanlı gayet pişkin ve o kadar da ukela ki;
 -- Sesi sende duydun mu?
 genç kız çıldırmışcasına,
 -- Ne sesi?ben bir şey duymadım!!!!
 -- Kalbim kırıldı? der ve devam eder;
 -- Peki!babanız hırsız mıydı?
 genç kız artık dayanamıyordu,hiddetlenmişti bir kere;
 -- Hayır salak! hem ne alaka?!?
 -- Gözlerinin yerine konulan elmasları kim,nerden çaldı o zaman?
 genç kızın biraz hoşuna gitmişti.İstanbul gibi fethi zor olmalıydı ve fatihi de bir tane..genç delikanlı o kadar soğukkanlı ve kendinden emindi ve hiç beklenmedik bir anda genç kızı kendine doğru çekti ve!!! öptü...
 genç kızın karşılığı gecikmedi..Şlakkk...Şlakkk..Şlakkkk..Bizim genç delikanlı alışık olsa gerek yine ukela bir tavırla;
 -- bir aptalın sizi öpmesine izin verin ama! bir öpücüğün sizi kaba etmesine asla!!!bu kabalığımı bir ağacın yaprağına yazmak isterdim,sonbahar gelsin,yaprak kurusun ve unutulsun diye..Öfkeyi bir bulutun üstüne yazmak isterdim,yağmur yağsın, bulut yok olsun diye..Nefreti karların üstüne yazmak isterdim,güneş açsın,karlar erisin diye..Ve dostluğu ve sevgiyi yeni doğmuş bebeğin üstüne yazmak isterdim,onlar büyüsün ve tüm dünyayı sarsın diye..
 genç kız bu sözler karşısında büyülenmişti ama film burada bitmek zorundaydı.Her zaman olduğu gibi sevenler kavuşmasın diye..